Iemand die abnormaal bezorgd is over zijn gezondheid of bij elk pijnt je een gevreesde ziekte veronderstelt, noemt men een hypochonder. Bezorgdheid over de gezondheid is normaal; pas als de bezorgdheid abnormale proporties aanneemt, is er sprake van hypochondrie.
De zwartkijker is constant in een gedrukte stemming over zijn vermeende slechte gezondheid en concentreert zich daar in al zijn gedachten op. Hij neemt een klein verschijnsel bij de hand en overdrijft dat voor zichzelf totdat hij denkt dat het een signaal van een ernstige ziekte is. Als het verschijnsel verdwenen is, heeft de patiënt bijna altijd direct weer een paar andere voor het grijpen.
Extreme hypochondrie is een fobie, een vorm van psychoneurose. Deze vorm verschijnt vrijwel nooit geheel op zichzelf, maar steeds in combinatie met andere symptomen van gevoelsen geestesziekten.
Bij deze vorm van fobie helpt een eenvoudig gesprek niet. Verwaarlozing van de opmerkingen maakt bovendien de zaak alleen maar ernstiger. Wie te maken krijgt met hypochondrie moet de klachten serieus nemen en een arts om raad vragen. Medische en psychische hulp is bij hypochondrie onontbeerlijk.