Uranus is een planeet in ons zonnestelsel. Van de zon is hij de zevende van in totaal acht planeten. Zijn baan ligt tussen die van Saturnus en die van Neptunus. Het kost meer dan 84 aardse jaren om rond de zon te draaien, dus het duurt een “Uranusjaar”. Hiervoor draait hij sneller dan de aarde om zijn eigen as, dus voor zichzelf. De aarde heeft er 24 uur voor nodig, de Uranus slaagt erin in ongeveer 17 uur.
Om een idee te krijgen van de afmetingen in het zonnestelsel: als de zon een grote gymbal was, dan zou Uranus een mandarijn zijn, de aarde een kers. De “Uranus Mandarin” zou rond de “gymnastiekbalzon” cirkelen op een afstand van ongeveer 2.600 meter. Dat is bijna twintig keer zo ver van de zon als de aarde.
Net als alle vier de buitenplaneten is Uranus een gasplaneet. Hij heeft een kleine harde kern van steen en ijs. Rondom is het gasvormig. Uranus heeft echter ook ringen, hoewel niet zo zichtbaar als die van Saturnus. Ze zijn erg dun en donker en werden pas in 1977 ontdekt. Dit jaar vloog ook een ruimtesonde voorbij Uranus, Voyager 1. Negen jaar later volgde Voyager 2.
Mensen kennen Uranus pas sinds 1781. In die tijd ontdekte de astronoom Wilhelm Herschel deze planeet. Later zag hij ook de twee grootste manen van Uranus. Vandaag kennen we 27 manen. De planeet zelf is vernoemd naar de Griekse god Uranus, de hemelgod.
Vanaf de aarde herken je de Uranus nauwelijks met het blote oog. Zelfs met een normale telescoop is hij gewoon een groenachtig schijfje in de lucht. De planeet is niet alleen ver van de aarde verwijderd, maar ook veel kleiner dan de gasplaneten Jupiter en Saturnus.