De algemene wettelijke regels voor gehuwden gelden niet voor wie ongehuwd Bijeenleeft. Om de vermogensrechtelijke aspecten van een dergelijke relatie te regelen, zijn een soort standaardcontracten ontwikkeld. Hierin worden afspraken gemaakt over eigen en gemeenschappelijk vermogen, gemeenschappelijke rekening of kas, kosten van de huishouding, het besturen van gemeenschappelijk bezit, levensverzekering, gemeenschappelijke woonruimte, geschillen omtrent eigendom, administratie, overlijden en beëindiging van de samenleving anders dan door overlijden. Uiteraard kunnen de partners naar eigen behoefte regelingen toevoegen of weglaten. Het is niet noodzakelijk maar wel raadzaam om het contract in een notariële akte vastte laten leggen.
Dit standaardcontract wordt het Leids Model genoemd, omdat het aan de Leidse universiteit werd uitgedacht. Er zijn drie modellen: Model 1, dat uitgaat van de gedachte dat de partners zich in feite als gehuwd wensen te beschouwen, met een sterke economische gebondenheid; Model 2 is afgestemd op een zo groot mogelijke economische zelfstandigheid; Model 3 is bedoeld voor personen die alleen het hoognodige wensen te regelen.