Spreekbeurt en werkstuk over Egypte

Egypteis een spannende reisbestemming. Als je geïnteresseerd bent in oude culturen, kun je zoveel ontdekken: de piramides van de farao’s, de Vallei der Koningen en enorme oude tempels. Doe je liever iets? Dan kun je een onderwatersafari maken in de Rode Zee of met een felukke langs de Nijl varen. Je zult veel leren over het Egypte van vandaag en hoe de kinderen daar leven!

Waar ligt Egypte?
Egypte ligt tussen de Middellandse Zee en de Rode Zee. Het vormt bijna een vierkant met zijn lange kusten naar het noorden en oosten. De grenzen met Libië en Soedan zijn zo recht alsof ze met een liniaal waren getekend. Het Sinaï-schiereiland is van Egypte. Het is een landbrug die Egypte met Azië verbindt. Het Suezkanaal loopt tussen de Sinaï en de rest van Egypte. Het verbindt de Middellandse Zee met de Rode Zee.

Landschappen van Egypte

De kusten van Egypte
Egypte heeft een kustlijn aan de Middellandse Zee met een lengte van ongeveer 2450 km. Het grenst ook aan de Golf van Suez en Aqaba. In het zuidoosten grenst Egypte aan de Rode Zee.
De Egyptische Middellandse Zeekust wordt ook wel de turquoise kust genoemd. Het wordt gevormd door de enorme Nijldelta. Het verbindt het historische centrum van Alexandrië met pittoreske kustplaatsen zoals Rosetta en Marsa Matruh. De meeste vlakke duinen langs de kustgebieden aan de Middellandse Zee.
De Rode Zeekust strekt zich uit over meer dan 800 kilometer van het Sinaï-schiereiland naar de Sudanese grens. Het maakt deel uit van de Rode Zee Riviera. De oevers van de Rode Zee zijn ruig en bereiken vaak de bergketens dicht bij de zee. Vanwege de hoge watertemperatuur zijn er tal van koraalriffen waarin een diverse onderwaterwereld van planten en vissen gedijt. De Rode Zee is een belangrijke vakantieregio in Egypte. Het trekt aan bij zwemmen en is een van de beste duiken ter wereld.

De woestijnen van Egypte
Bijna heel Egypte – meer dan 95 procent! – bestaat uit woestijn. De Nijl stroomt door het midden van de woestijn en verdeelt deze in een westelijke helft, de Libische woestijn en een oostelijke helft, de Arabische woestijn. Beide woestijnen maken deel uit van de Sahara, de grootste woestijn ter wereld.

De Libische woestijn
De Libische woestijn is vlak met kiezelplateaus. Tussen de twee oases strekt Farafra en Bahariyya de Witte Woestijn uit. Het is zo genoemd omdat het voornamelijk gemaakt is van lichte kalksteen. In de Libische woestijn ligt de Qattara-depressie. De gootsteen is 18.000 vierkante kilometer en ligt 133 meter onder de zeespiegel. Het bestaat voornamelijk uit een zoutpan met een paar oases en een wetland. De enige permanent bewoonde nederzetting is de Qara-oase met ongeveer 300 inwoners. Keer op keer krijgen ze bezoeken van bedoeïenen die met hun kudden door de vallei reizen. De enige permanente planten zijn acacia.

Cheeta’s hebben het dal naar hun jachtgebied gekozen, omdat hier verschillende antilopensoorten leven. De oases waren al rond 8000 voor Christus. In de faraonische periode dienden ze als militaire buitenposten tegen Libische stammen. De Witte Woestijn staat bekend om zijn uitzonderlijke kalksteenformaties, sommige doen denken aan paddenstoelen, bomen, sfinxen of menselijke hoofden. Waar komen deze kalksteensculpturen vandaan? Ze zijn gemaakt aan het einde van het Krijt en zijn gemaakt van plankton, dat in de loop van duizenden jaren versteend is. Je weet toch wel dat plankton alleen in de zee voorkomt. In feite was dit deel van de woestijn 80 miljoen jaar geleden nog steeds bedekt door de Middellandse Zee. Bijna niemand kan zich voorstellen dat hier ooit walvissen hebben gewoond.
Tegenwoordig is de Witte Woestijn een nationaal park en wordt beschermd door parkwachters. Je moet zelfs entree betalen als je dit oerlandschap wilt verkennen. Je zult schelpen, slakken, koralen, dierlijke botten en versteende takken vinden. Moeilijk om je voor te stellen dat hier ook dieren leven. Maar drie bronnen leveren woestijnvossen, gazelles en gerbils met water. Attracties zijn onder andere rotsformaties zoals de dubbele poort, een 2000 jaar oude acacia en de kristalberg.

De Arabische woestijn
De Arabische woestijn is een bergachtige woestijn met glooiende heuvels, lage bergketens en hoge bergketens. De bergen stijgen op van smalle droge valleien tot een hoogte van 2300 meter. De valleien zijn gevuld met puin en het fijnste zand. De bergen zijn niet overwoekerd, maar ze zijn erg kleurrijk. Waar komt dat vandaan? Van de kleuren van de verschillende rotsen. De hoge bergen zijn roodachtig van het graniet, de lage bergketens schijnen in het donkere of lichtere groen van de basalt en diabaas. De woestijn is bijna verlaten, bomen groeien hier nauwelijks. Slechts zo nu en dan zie je een acacia, doornstruiken of een palmboom.

De Nijl
De Nijl is de langste rivier ter wereld en stroomt 1 500 km door Egypte. Het stroomt van het zuiden naar het noorden door de woestijn en vormt de levenslijn van het land. Hij voert vruchtbare alluviale grond de woestijn in, dient de Egyptenaren als een verkeersroute en levert water.
Sinds de oudheid voedt de Nijl miljoenen mensen. De velden op de Nijl behoren tot de meest productieve gebieden in de wereld. Katoen, maïs, tarwe, suikerriet, rijst, fruit en groenten worden er verbouwd. In Aswan is een dam gebouwd om energie te onttrekken aan waterkracht.

De Nijldelta
Ten noorden van Caïro verdeelt de Nijl zich in twee armen, die steeds verder aftakken. Dit creëerde een zeer vruchtbare delta, die ongeveer even groot is als Baden-Württemberg met meer dan 24.000 vierkante kilometer. In de Nijldelta wordt veel landbouw geëxploiteerd. Hier vestigden zich ook tal van industriële ondernemingen. Desondanks is er nog steeds ruimte voor nijlpaarden die hier al millennia lang thuis zijn. Naarmate er steeds meer irrigatiewater wordt gewonnen, is het niveau van de Nijl de laatste decennia aanzienlijk gedaald. Er zijn geen andere rivieren naast de Nijl. Als het regent, verzamelt het zich in de laaglanden en vormt het zoutmeren.

Het klimaat in Egypte
Het klimaat in Egypte is subtropisch warm en droog. Egypte ligt binnen de Noord-Afrikaanse droge gordel, dus er is een woestijnklimaat in de meeste delen van Egypte. Alleen aan de oevers van de Middellandse Zee is het klimaat mediterraan. In de winter regent het af en toe. De kust van de Rode Zee wordt gedomineerd door een subtropisch woestijnklimaat. De zeewind brengt echter een frisse bries, die zorgt voor een aangenaam warm en warm klimaat. Het regent hier bijna nooit. In de zomer is het erg warm is, dan de overhand in de hoofdstad Cairo 34 graden Celsius, in het toeristische gebied aan de Rode Zee, Hurghada, 36 graden en in Aswan in het zuidoosten van Egypte 41 graden Celsius. Van maart tot juni blaast een hete zand- en stofwind, de Chamsin, door het land. Het wordt echt koud in de bergen op het Sinaï-schiereiland. In de winter sneeuwt het hier vaak. De bewoners maken er het beste van en verzamelen het smeltwater voor de droge zomer.

De natuur in Egypte
Alle soorten woestijndieren leven in Egypte, zoals jakhalzen, hyena’s, wilde katachtigen en woestijnfeiten. Kleine dieren zoals konijnen, brasem, hagedissen en schorpioenen hebben zich aangepast aan het leven in het hete woestijnzand. Roofdieren en aasvogels zoals gieren, haviken en migranten cirkelen in de lucht op zoek naar een prooi. Op de Nijl vind je talloze watervogels zoals reigers, kraanvogels en wilde ganzen. Tijdens de wintermaanden treden Europese trekvogels toe. Nijlkrokodillen, die in de oudheid overal in de Nijl te vinden waren, zijn er tegenwoordig bijna alleen aan het Nassermeer. Op de foto zie je een Egyptische valk.

Cairo, de hoofdstad van Egypte
Cairo is de hoofdstad van Egypte en met bijna 20 miljoen inwoners de grootste stad van Afrika. Het ligt op ongeveer 20 km van de oude Thebe, de voormalige hoofdstad van het faraonische koninkrijk. Cairo komt uit het Arabisch en betekent “de sterke”. Cairo ligt in de vallei van de Nijl, net voordat de rivier zich in twee armen verdeelt, zoals je op de kaart hierboven kunt zien. Cairo ligt ten oosten van de Nijl. Wolkenkrabbers, bankentorens en prachtige hotelcomplexen kenmerken het moderne Cairo. In het westen torenen de piramides van Gizeh uit in de lucht. Ze zijn zo dichtbij dat je er met de metro vanuit Cairo binnen 15 minuten bent. Er was een reden dat de piramides ten westen van de Nijl waren gebouwd. De oude Egyptenaren geloofden dat hun zielen na de dood naar het westen zouden gaan, waar de zon ondergaat.

Alexandrië
De tweede grote stad van Egypte is Alexandrië, genoemd naar zijn stichter Alexander de Grote. Het ligt aan de Middellandse Zee, aan de monding van de Nijl en heeft de grootste haven van het land. Alexandrië is kleiner dan Cairo en heeft minder inwoners. Maar het huisvest belangrijke gebouwen uit de oudheid. Er was eens de grootste bibliotheek van de oudheid in Alexandrië. Het bevatte literatuur evenals alle belangrijke wetenschappelijke geschriften uit de oudheid. Helaas is deze kennis volledig vernietigd door een brand. De talrijke bezienswaardigheden van de grote en ooit invloedrijke stad trekken veel bezoekers. Hier kunt u de oude Romeinse catacomben bezoeken.

Attracties in Egypte
In geen enkel ander Afrikaans land is er zoveel geschiedenis te ontdekken als in Egypte. Je kunt door het oude koninkrijk van de farao’s reizen en prachtige tempels en tombes bezoeken. De piramides van Giza zijn het laatste overgebleven wonder van de antieke wereld. Ze getuigen van het genie van de oude Egyptenaren, want ze creëerden de piramides nog voor ze het wiel kenden! Spannend is een reis op de Nijl. Je kunt de beroemde tempels van Luxor, de Vallei der Koningen en de dodentempel van Farao Hatshepsut bezoeken. Om nog maar te zwijgen over de tombe van de beroemde Toetanchamon! Het Egyptisch Museum biedt in zijn eigen kinderafdeling een reis door de legendarische wereld van de farao’s, met veel informatie over het leven van de Egyptenaren, de dodencultus en de fascinerende wereld van de goden.

Economie en minerale hulpbronnen van Egypte

Landbouw
Je hebt waarschijnlijk tomaten en bonen uit Egypte gegeten en misschien is het T-shirt dat je draagt gemaakt van Egyptisch katoen. Omdat we heel veel landbouwproducten uit het woestijnland in Noord-Afrika krijgen. In feite bestaat bijna heel Egypte uit woestijn. Slechts 2,5 procent van het land kan worden gebruikt als bouwland. Maar via de Nijl is intensieve landbouw mogelijk. Meer dan dertig procent van de Egyptenaren leeft ervan. Ze verbouwen katoen, wat een van de belangrijkste exportproducten is. Daarnaast worden suikerriet, maïs, rijst, tarwe, gierstaardappelen, gerst en uien geteeld. Ook groeien watermeloenen, citrus, mango, dadels, vijgen en wijn. Boerderijdieren zijn buffels, runderen, geiten, ezels, kippen en schapen.

Natuurlijke hulpbronnen en industrie

Petrobaltic
Egypte is de op drie na grootste olieproducent in Afrika. Daarnaast zijn goud, uranium, fosfaten, ijzererts en aardgas belangrijke exportproducten. Een derde van de mensen werkt in de landbouw en in de verwerking van landbouwproducten. De Egyptische katoen- en textielindustrie is de grootste werkgever van de staat. Velen werken ook in suiker-, cement- en kunstmestfabrieken. Verbazingwekkend veel Egyptenaren houden zich bezig met toerisme. Ze werken in de horeca, als gidsen of werken in kleine ateliers waar ze souvenirs, sieraden en speelgoed maken voor toeristen. Egypte is een rijk land. Niettemin leeft een kwart van de Egyptenaren onder de armoedegrens. Het gemiddelde inkomen is ongeveer 260 EURO per maand. Dit is heel weinig, aangezien een gezin ongeveer 100 EURO moet uitgeven alleen voor voedsel.

Kinderarbeid is een probleem in Egypte
Kinderen zouden niet moeten werken, maar vooral arme gezinnen kunnen niet rondkomen zonder de extra verdiensten van hun kinderen. Ongeveer twee miljoen kinderen werken in plaats van naar school te gaan. De kinderen doen banen op de markten, werken als schoenpoetsjongens of boodschappers en dragen zo bij aan het gezinsinkomen. Net zo veel werken als huishoudelijk personeel of werken in de visserij en de landbouw.

Volkeren en talen
Leven in Egypte nog steeds afstammelingen van de oude Egyptenaren? De koptische christenen in het land beweren dat zij de enige echte afstammelingen van de oude Egyptenaren zijn.
De Bedscha beweren ook dat ze afstammen van de oude Egyptenaren. Waarschijnlijk zijn beide waar. In feite komen de meeste inwoners uit de etnische mix van Egyptenaren en Arabieren. De officiële taal is Arabisch, maar velen spreken Frans en Engels.

Egypte is een islamitisch land
Islam heeft Egypte sterk beïnvloed. Het leven van mannen en vrouwen is strikt gescheiden. De plaats van de vrouw zit in het gezin. Op het platteland zijn vrouwen vaak gesluierd. In de steden dragen de jonge Egyptische vrouwen meestal een hoofddoek. Het openbaar vervoer wordt apart gebruikt door vrouwen en mannen. In de cafés kun je bijna alleen mannen zien. Dit verandert langzaam omdat steeds meer vrouwen aan het werk gaan en onafhankelijk zijn. Egypte is een jong land. Meer dan een derde van de bevolking is jonger dan 14 jaar. De bevolking groeit snel, met ongeveer 1,2 miljoen kinderen die elk jaar worden geboren. Dit zorgt voor een enorme druk op de economie en op het dichtbevolkte nederzettingsland.

Kinderen in Egypte
Veel kinderen in Egypte zijn goed, ze leven in veilige omstandigheden en kunnen naar school gaan. Maar kinderen uit arme gezinnen lijden onder de politieke omstandigheden in het land. Ze vluchten voor gebroken gezinnen of zijn wezen en slaan zichzelf alleen. Niemand weet precies hoeveel kinderen er in de straten van Caïro en Alexandrië wonen. Hulporganisaties zoals SOS Kinderdorf schatten dat het een miljoen zou kunnen zijn. De meesten van hen zijn gevlucht voor geweld en misbruik, maar op straat worden ze vaak geconfronteerd met nog meer kwaaddoen. Ze smeken en stelen om vol te raken. Keer op keer worden ze door de politie verzameld en teruggebracht naar hun ouders. Maar al snel gaan ze weg en zoeken onderdak in de gemeenschap van andere straatkinderen. Ze slapen in geparkeerde treinen, op parkbanken of in kartonnen dozen op het trottoir. Toegegeven, sommige westerse hulporganisaties of kerkelijke organisaties zorgen voor de kinderen. Maar er zijn er zoveel dat de Egyptische maatschappij en haar regering er voor moeten zorgen om deze weeskinderen een thuis te geven.

Scholen en onderwijs
In Egypte is leerplicht verplicht en zijn de lessen gratis. Maar voor boeken en schooluniformen moeten de ouders diep in hun zakken reiken. Bijna alle kinderen gaan naar de basisschool, behalve kinderen uit arme gezinnen. Slechts tweederde woont hier een school bij. Meestal zijn het de meisjes die thuis blijven. Ze helpen met het veldwerk en zijn vroeg voorbereid om te trouwen en een gezin te stichten. De meeste klassen zijn overvol. De kinderen bereiken het klassendoel vaak alleen via lessen voor begeleiding. Leraren op openbare Egyptische scholen verdienen heel weinig. Om het semester en de jaarlijkse examens te halen, volgen veel studenten studiebijeenkomsten. Alleen dan kunnen de leerkrachten hun verdiensten verbeteren. Deze extra kosten moeten worden gedragen door de families, dan zijn de meisjes meestal te kort. De syllabus bevat dezelfde vakken die je hebt, zoals wiskunde en wiskunde, talen, aardrijkskunde, muziek, sport en geschiedenis. Het goede aan het Egyptische schoolsysteem: aan het einde van het schooljaar worden er geen cijfers uitgedeeld zoals in Duitsland, maar de leerprestaties worden uitgedrukt als een percentage. 90 tot 100% worden als uitstekende services beschouwd. De scholen worden behoorlijk autoritair bestuurd, lijfstraffen worden vaak toegepast. Studentenvertegenwoordigers worden alleen ingesteld. Verplicht onderwijs is al meer dan vijftig jaar vereist, maar een kwart van de Egyptenaren kan niet lezen en schrijven. Net als in andere Noord-Afrikaanse landen zijn er ook islamitische madrasa’s in Egypte.

Wat spelen kinderen in Egypte?
Vele Egyptische kinderen moeten na schooltijd werken. Er is niet veel tijd om te spelen. De jongens houden van voetballen. Sommige spellen houden van alle kinderen, bijvoorbeeld de ‘snakendans’. Een kind staat in een cirkel. De andere kinderen knielen buiten de cirkel en proberen de voeten van de slangendanser te vangen. Degene die een voet pakt, mag daarna in de cirkel en dansen.

Geschiedenis van Egypte
Laten we meer dan 5000 jaar geleden teruggaan naar Egypte: er waren ongeveer een miljoen mensen, vissers, boeren en jagers langs de Nijl. Ze kwamen uit de Sahara, die op dat moment nog steeds bestond uit savannes en meer en meer verdroogde. De Nijlvallei bood een nieuwe habitat. De jaarlijkse overstromingen veranderden het land langs de rivieroever in een vruchtbare oase. Zodat ze eenmaal per jaar weelderige gewassen konden realiseren.
De Nijl vormde de basis voor vele kleine rijken. De vorsten hadden talloze oorlogen voor suprematie over de Nijlvallei en zijn vruchtbare velden. Totdat er een heerser verscheen die een verenigd Egypte wilde: het was koning Narmer. Hij verenigde de kleine koninkrijken en regeerde over een enorm gebied. Zo begon de meest indrukwekkende oude beschaving, het faraonische koninkrijk. Het koninkrijk van de Egyptische koningen duurde 3000 jaar.