Wat is de oorzaak van een miskraam?

Bijna altijd is het afsterven van de vrucht in de eerste zestien weken van de zwangerschap het gevolg van de aanwezigheid van een of meer afwijkingen bij de vrucht. Meestal wordt er dus bij de moeder zelf niets gevonden dat het ontstaan van de miskraam kan verklaren.

Bij onderzoek van het afgestoten weefsel wordt soms niets meer aangetroffen dat nog op een vrucht lijkt. In andere, zeer veel voorkomende gevallen bevindt zich in het weefsel een vrucht die al enkele dagen is afgestorven. Heel vaak blijkt deze vrucht dan een ernstige chromosomenafwijking te vertonen. Al met al gaat het bij een miskraam vrijwel steeds om een ernstig afwijkende en niet levensvatbare vrucht. Deze vruchten worden dus kennelijk door de natuur geselecteerd. Ligt de oorzaak bij de vrouw, dan zou het in een beperkt aantal gevallen gaan om een tekort aan het hormoon progesteron. Dit tekort zou berusten op een vermindering van de produktie van dit hormoon in de eierstokken op een moment dat de placenta (moederkoek) nog niet helemaal in staat is om deze taak over te nemen. Gewoonlijk vindt deze ‘functiewisseling’ in de achtste week van de zwangerschap plaats. Verloopt dit niet helemaal soepel, dan zou een miskraam er het gevolg van kunnen zijn.

Andere weinig voorkomende oorzaken van een miskraam zijn een niet (goed) behandelde suikerziekte, een wat te traag werkende schildklier, de aanwezigheid van een vleesboom of een (meestal aangeboren) afwijking van de baarmoeder.

Het roken van sigaretten kan trouwens ook de oorzaak van een miskraam zijn. De schadelijke invloed van roken in de zwangerschap blijkt onder meer uit het feit dat bij rooksters tweemaal zo vaak een miskraam optreedt als bij niet-rooksters.

Een miskraam kan niet veroorzaakt worden door een ‘gewone’ val, por of stoot, door sport, een lange reis, psychische spanningen of een emotionele schok, door een ‘gekantelde’ baarmoeder of door overwerkt zijn.

Geef een reactie