Werkstuk over zeestromingen

Als stroomstromen, het systeem-immanente horizontale en verticale transport van watermassa’s in de oceanen of oceanen. U zult u. A. beïnvloed of veroorzaakt door de rotatie van de aarde, getijden, verschillende waterdichtheden als gevolg van verschillende zoutgehaltes en watertemperaturen en winden (“driftflow”). Van groot belang is de “thermohaliene circulatie”.

Oceaanstromen zijn massastromen van zeewater. Er zijn zowel regionale als in korte periodes veranderingen, zoals de getijdenstromingen, evenals continue waterbewegingen van mondiale omvang zoals de Golfstroom. Deze grootschalige zeestromingen worden gezamenlijk mondiale transportbanden genoemd.

Talrijke rij-effecten en invloedsfactoren bepalen het transport van watermassa’s in de oceanen: de bewegingen in de oppervlakkige lagen zijn vaak al enige tijd bekend, die in de diepere lagen zijn objecten van recent onderzoek. Normaal gesproken zijn dit thermohaline-gerelateerde stromingen. Deze zijn over het algemeen vrij betrouwbaar in hun optreden, vooral in de grotere stroompatronen van de globale transportband, maar kunnen ook variëren als gevolg van meteorologische en oceanologische factoren. Meestal volgt deze variantie een ritme dat zich aanpast aan de seizoenen en dus afhankelijk is van de variabiliteit van de zonnestralen.
formatie

De stromingen zijn voornamelijk te wijten aan temperatuurverschillen en verschillende zoutniveaus van het zeewater (de zoutoplossing van het water, hoe groter de dichtheid ervan) die wordt gegenereerd door de opwarming van watermassa’s door het zonlicht en hun koeling. De windwrijving op het zeeoppervlak levert echter ook een beslissende bijdrage. De verschillen in waterdichtheid werken als een drijvende kracht in verticale stromingen.

Het lokale verloop van oceaanstromen, afgezien van de stroming genererende krachten, wordt beïnvloed door de secundaire verdeling van de landmassa’s, de topografie (reliëf) van de zeebodem, de Coriolis-kracht, de middelpuntvliedende kracht tijdens rotatiebewegingen en de wrijvingskracht. De belangrijkste variabelen hier zijn de watertemperatuur (temperatuur van het zeeoppervlak), het zoutgehalte en bijgevolg de dichtheid van het water.

Grote oceanische draaikolk

De “grote oceanische wervelingen” (gyre, van gyrate, revolve, spin, whirl, “vortex”) zijn:

Indische Oceaan Gyre: “Agulhasstrom”
Noord-Atlantische Gyre
North Pacific Gyre (North Pacific Gyre)
Zuid-Atlantische Gyre
Zuid-Pacifische Gyre

dwarsstromen

Grensstromen zijn oceaanstromen waarvan de dynamiek wordt bepaald door de aanwezigheid van een kustlijn en in twee verschillende categorieën valt: westelijke grensstromen en oostelijke grensstromen.

Westelijke grensstromen

Westelijke grensstromen zijn warme, diepe, smalle en snelstromende stromingen die zich aan de westkant van oceaanbekkens vormen als gevolg van westerse intensivering. Ze dragen warm water uit de poleward van de tropen. Voorbeelden zijn de Golfstroom, de Agulhasstrom en de Kuroshio.

Oostelijke grensstromen

De oostelijke grensstromen zijn relatief vlak, breed en langzaam stromend. Ze bevinden zich aan de oostkant van de oceaanbekkens (naast de westelijke oevers van de continenten).

De stromingen op de subtropische oostgrens stromen evenwijdig en transporteren koud water van hogere breedtegraden naar lagere breedtegraden; Voorbeelden zijn de Benguelastrom, de Canary Current, de Humboldt Current en de California Current. Kustdrijfvermogen brengt vaak voedselrijk water naar de oostelijke regio’s van het gebied en maakt ze tot vruchtbare wateren.