Uw werkgever mag u uitsluitend op staande voet ontslaan als daar een dringende reden voor is. De wet geeft geen voorbeelden, maar er moet iets gebeurd zijn dat met uw persoon samenhangt en waarin een redelijk denkend mens een dringende reden voor onmiddellijk ontslag ziet (bijvoorbeeld fraude, diefstal, werkweigering, dronkenschap op het werk, enz.) Uiteindelijk oordeelt de rechter of er sprake is van een dringende reden.
Een ontslag op staande voet gaat onmiddellijk in, het Gewestelijk Arbeidsbureau hoeft geen toestemming te geven, de loonbetaling stopt direct, de werknemer kan geen schadeloosstelling of schadevergoeding eisen, er is geen recht op een werkloosheidsuitkering. De werkgever moet de dringende reden bij het ontslag meedelen en uiteraard een afrekening maken van nog verschuldigd loon, nog niet uitbetaalde vakantietoeslag en een vergoeding voor nog niet opgenomen vakantie.
Wat te doen als ontslagene
Bij ontslag op staande voet moet u zich direct bij de werkgever op de nietigheid ervan beroepen en in dezelfde brief verklaren dat u bereid bent onmiddellijk weer aan het werk te gaan als uw werkgever dat wenst.
Treed niet in discussie: de rechter heeft het laatste woord. Teken niets, ook niet onder bedreiging van looninhouding of iets dergelijks. Verklaar bij acceptatie van geld van de werkgever schriftelijk dat u daarmee niet te kennen geeft de arbeidsovereenkomst als geëindigd te beschouwen. Raadpleeg het Gewestelijk Arbeidsbureau, schakel zo snel mogelijk een deskundige in, sta op uw rechten en laat de zaak niet op zijn beloop. Stel een vordering tot loondoorbetaling in bij de kantonrechter.