In Ierland drink je Ierse whisky en luister je naar een van die onnavolgbare verhalen over elfjes, wijze vrouwen en kabouters waarvan iedere Ier, en zeker na zijn derde glas, er wel een van in z’n achtertuin heeft zitten. De Ieren stellen zonnige, droge dagen net zo op prijs als wij. Maar als het weer in gebreke blijft, gaan ze niet klagen. Ze leggen zich fatalistisch bij de bewolkte regenachtige dag neer en nemen een extra glas. Bovendien, zo redeneren zij in eindeloos optimisme, kan de volgende dag nog altijd zon brengen. Zoals je Je kunt voorstellen, wordt In lerJana vooralnulten ae noogzomermaanden het glas veelvuldig geheven.
de weg vragen
Stop in Ierland op een smal landweggetje en vraag een man met een costuum dat uit turf lijkt te bestaan naar de weg. Eerst krijg je antwoord in het Keltisch, want hij weet nog niet dat je een Hollander bent. Nadat je hem daarvan overtuigd hebt, stelt hij een wedervraag. ‘Wat wilt u weten, de kortste weg of de mooiste? Heeft u haast, een vies woord in Ierland, of wilt u ook wel een eindje omrijden?’ Als je voor de mooiste weg met een eindje omrijden kiest, begint hij te stralen en legt je in zijn beste Engels uit hoe je naar je volgende bestemming moet rijden, wat je onderweg allemaal te zien krijgt, wat het voorstelt, welke elfen en andere ‘kleine lieden’ er mee te doen hebben, waar je onderweg het beste kunt stoppen voor een glas en een hap. ..Als er een pub in de buurt is, kun je zijn woordenstroom beter aan het begin onderbreken om hem achter een glas, zijn verhaal af te laten maken. Zowel de kroegbaas als de bezoekers weten het altijd nóg beter en mooier dan hij. Alleen met ijzeren wilskracht zul je er in slagen je tocht te vervolgen. Als je dat niet lukt, houd je er een avond vol geweldige verhalen en een spontaan aangeboden slaapplaats aan over. Houd je, als je de pub uitstapt, wel in de gaten dat je in Ierland links moet houden? Een fooi geven is niet gebruikelijk. Ieren geven niet om geld, wel om een aangeboden glas.
toch populair
Regenachtig of niet, de Nederlandse reisorganisaties hebben wel degelijk Ierland in hun programma’s staan. Wintersport kent Ierland niet en geen mens heeft zin om het land tijdens een kwakkelwinter te bezoeken.
Tip: de trektochten per huifkar zijn meestal het eerst uitverkocht. Paroolreizen, de reis afdeling van de gelijknamige krant, heeft het sportvissen in Ierland hoog in zijn vaandel staan. Als je zelf sportvisser bent, weet je dat je tot een heel apart slag vakantiegangers hoort. Niet-vissers die per ongeluk tussen zo’n stel hengelaars verzeild raken zullen het moeilijk krijgen en zich mateloos vervelen. Hetgeen vissers juist als onmogelijk voorkomt.
de verste buitenpost
Natuurlijk komen de huifkartochten, de boottochten op de Shannon en de paardrijtochten van boerderij na;ir boerderij aan bod. Maar eerst een onbekend stuk Ierland dat geen reisbureau op z’n programma heeft en dat je als een der weinige Nederlanders zult gaan bezoeken: De Arran Eilanden. Een drietal eilanden (lnishmore, lnishmaan en lnisheer) die in de mond van de Galwaybaai liggen. Aangekomen op Oranmore-airport stap je een heel oud Ierland binnen. De forten die honderden jaren voor Christus werden aangelegd staan er nog onveranderd. De meeste inwoners dragen nog hand gesponnen kleding en de visserij geschiedt nog altijd met currachs, die al duizenden jaren terug als visserskano geintroduceerd werden. Je vindt wat kloosters, kerken en kastelen maar het indrukwekkendst zijn wel de grillige rotsformaties waartegen de Atlantische Oceaan zich te pletter loopt. lnishmaan en lnisheer kun je alleen per bootje bereiken. Op lnisheer ligt een bijna onder het zand begraven kerkje en op de noordelijke helling van het piepkleine eiland staat een oeroud fort, gebouwd in een grote ovaal. De bewoners spreken hoofdzakelijk Gaelic en zullen zeker blij zijn met je komst want zoveel afwisseling kennen ze ook niet. Het zingen van ballades is, vooral in de pubs, een wijdverbreide gewoonte. Twee keer per week is er een Ierse dansavond in St. Ronan’s Hall in het dorpje Kilronan. Veel is er op de eilanden niet te doen. Je zult het van je contacten met de mensen moeten hebben. En omdat dit afgelegen stukje Ierland nóg minder toeristen ként dan de rest heb je alle kans dat die contacten verbazend prettig en gastvrij uitvallen. ‘t Is een grotere gok dan Dublin waar je hotels, bioscopen en allerhande avondvermaak hebt, maar wel een die de moeite waard is.
huifkartochten
De populairste vakanties in Ierland. De paarden zijn mak, de plattelandsbevolking zeer behulpzaam en als je maar met niet meer dan hooguit vier man in zo’n huifkar gaat rijden, kun je er onderweg heel redelijk in leven. Drie man is eigenlijk het beste. Je krijgt routebeschrijvingen mee, waaraan je je globaal kunt houden. Sommige plaatsen moet je wel aandoen, omdat ook je paard wel eens een dag rust en roskammen nodig heeft. Verder staat ieder karrespoor voor je open.
Handige Links:
http://www.discoverireland.com/nl/
http://www.ireland.com/