Teken kruipen langs twijgen en stengels omhoog en wachten tot er een warmbloedig dier of een mens passeert. Als dat het geval is, laten ze zich hierop vallen, waarna ze zich aan de huid vasthechten. Ze zuigen zich vol met bloed, waardoor het grijsbruine lichaam tot driemaal zijn oorspronkelijke omvang kan opzwellen, waarna ze zich weer laten vallen.
Als u een teek op uw huid ontdekt (de steek ervan is op zich pijnl~, zodat hij zich hierdoor niet verraadt), dan kunt u deze niet gemakkelijk compleet verwijderen: de zuigsnuit blijft namelijk gemakkelijk in de huid achter en veroozaakt dan soms een ontsteking. Pak het diertje dus zo dicht mogelijk bij de huid met een goed, stomp pincet beet en probeer zo ook de zuigsnuit mee uit te trekken. Het is vaak beter om het dier eerst met een druppel benzine of ammoniak te doden. Ontsmet het wondje direct na verwijdering van de teek. Is de zuigsnuit onverhoopt blijven zitten en krijgt u hem er niet uit, dan kunt u dit het beste even door een huisarts laten doen.
Om te voorkomen dat u last krijgt van teken kunt u bij wandelingen in de natuur het beste zorgen dat uw huid zo veel mogelijk is bedekt, dus een lange broek en een hemd met lange mouwen of een jack dragen. Dit geldt met name voor tochten waarbij u veel door struikgewas, vooral eikehakhout, moet lopen. Controleer na afloop eventueel uw kleding en haar. Volgens sommige deskundigen kan de teek bij rundvee een met hoge koorts gepaard gaande ziekte overbrengen.