In België worden drie talen gesproken: Nederlands, Frans en Duits. Het samengaan van deze drie taalgroepen in één land heeft altijd grote moeilijkheden opgeleverd. Deze moeilijkheden werden zo groot dat eind jaren zestig een crisis uitbarstte. De enige redding was een om bouw van het politieke stelsel in België. Daarom werd in 1970 o.a. besloten België op te delen in drie gemeen schappen: de Vlaamse, de Franse en de Duitse. Deze gemeenschappen kregen de macht om zelf hun cultureel beleid te voeren. Hiervoor werden gemeenschapsregeringen opgericht die tot op zekere hoogte zelf maatregelen kunnen nemen met betrekking tot taal, onderwijs, musea, bibliotheken, wetenschappelijk onderzoek, radio omroep en televisie. Zo beschikt België over een nationale regering die over zaken beslist die heel het land aangaan, en over gemeenschapsregeringen die zich bezighouden met de cultu rele activiteiten van de gemeenschap.